Hoe kostbaar pensioengeld kon verdwijnen
Maandag 18 April 2011 | Door Peter van der Slikke
Ongelofelijk hoe makkelijk er onder toeziend oog van naïeve en goedgelovige vakbondsbestuurders per jaar honderden miljoenen euro’s konden verdwijnen. Miljoenen die eigendom waren en zijn van alle pensioengerechtigden in Nederland. Miljoenen die op een onbetamelijke en betwistbare manier uit de ‘reservepotten’ van pensioengerechtigden zijn verdwenen.
Begrijp mij goed hoor, het waren en zijn niet de vakbondsbestuurders die graaiden. Maar het zijn wel deze vakbondsbestuurders die beleggingsinstellingen de gelegenheid boden zeer risicovol te beleggen en en passant een stevige greep in de pensioenpot te doen.
Iedereen mag voor het leveren van diensten een fatsoenlijke beloning ontvangen. Daar is niets mis mee. Elke vermogensadviseur of asset manager mag een goed inkomen verdienen, want het vak is ingewikkeld en vergt vele jaren studie en ervaring. Dat de koersen van beleggingen door een samenloop van omstandigheden flink kunnen dalen, daarover zult u mij ook niet horen. Deze risico's zijn nu eenmaal verbonden aan beleggen. Het gaat mij erom dat deze heren en dames afgerekend moeten worden op een qua kosten fatsoenlijk en qua risico verdedigbaar beleggingsbeleid.
Waar ik in dit artikel uw aandacht op wil vestigen is dat beleggingsinstellingen, met het met hard werken verdiende en apart gezette tientallen miljarden euro's pensioengeld, de achterliggende jaren ronduit een wanbeleid hebben gevoerd. Dit wanbeleid heeft twee kanten. De ene kant betreft de invulling en realisatie van het beleggingsbeleid en de andere kant betreft de kostenkant van dit beleid.
Eind vorig jaar heb ik de jaarcijfers van Smit Pensioenfonds diepgaand geanalyseerd en ik kwam tot schokkende conclusies. Gebleken is namelijk dat betrokken beleggings-instellingen Pimco en Western Asset Management, binnen de beleggingscategorie obligaties zeer speculatief en extreem risicovol hebben belegd. Pimco scoorde ruim 5% slechter dan de markt en Western Asset Management zelfs 24,93%(!) slechter.
Mijn stelling en bezwaar is dat dit binnen de beleggingscategorie obligaties gewoon niet had mogen gebeuren. Juist in de categorie obligaties behoort solide, goed gespreid, kostenmijdend, inkomensgericht en vooral niet speculatief belegd te worden. Dat is immers de kernfunctie van deze beleggingscategorie. Het droevige van het hele verhaal is dat als deze beleggingsinstellingen de obligaties wel in degelijke en gewone staats- en bedrijfsobligaties hadden belegd, er in 2008 een rendement was gerealiseerd van circa 5,5%. De werkelijkheid was helaas anders. Door het vooral op ‘eigen financieel belang' gebaseerde beleggingsbeleid van Pimco en Western Asset Management, heeft Smit Pensioenfonds een extra rendementsverlies geleden van circa 22 miljoen euro.
Vervolgens bleek de beleggingsinstelling Alliance Bernstein, een in Zwitserland gevestigd bedrijf, het 12% slechter te doen dan de markt. Zij presteerden het om, binnen hun aandelenmandaat, in 2008 een verlies te maken van 51% terwijl de markt 39% verlies realiseerde. Kortom, ook de inschakeling van deze asset manager leverde een extra verliespost op van ruim 5 miljoen euro. Zo kwam het totale ‘verwijtbare' verlies in één kalenderjaar op circa 27 miljoen euro.
Zoals zo vaak dempt men pas de put, als het kalf verdronken is. Inmiddels zijn Western Asset Management en Alliance Bernstein door Stichting Pensioenfonds Smit uit hun functie ontslagen. Pimco is dat om onbegrijpelijke redenen niet. Wel heeft het Pensioenfonds Smit besloten een deel van de beleggingen door de Heemsteedse vermogensbeheerder The Index People marktconform in indexbeleggingen te laten beleggen. Een verstandig besluit.
Meld u aan voor de Beleggen.nl dagelijkse nieuwsbrief
en blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op de beurs!